“Ege Özel Çocuklar Eğitim Merkezi önemli bir açığı kapatacak”

Rabia Tekince pek çok başarılı işlere imza atan bir mimar aslında.

Ancak onu yepyeni bir serüvene iten ve Ege Özel Çocuklar Eğitim Merkezi’ni açmasını sağlayan önemli bir sebep var; hassas ve duyarlı bir anne olması…İkinci çocuğu Ege’ye iki yaşında otizm teşhisi konulduktan sonra, ona çok iyi bakım ve eğitim aldırmak için gittiği sayısız danışman, uzman ve okulların çoğunda hayal kırıklığı yaşayan, çektiği okul, eğitim, danışman güçlüklerinden dolayı Amerika’nın en iyi okulunun aynısını İzmir’de açma kararı alan Rabia Tekince, İzmir de kendini bu tür çocuklara adayan ve oğlu Ege’yi eğiten iki değerli hoca; Nida Sanli Colay (Uzman Dil ve Konuşma Terapisti) ve  Doç. Dr. Avsar Ardıç (Ege Üniversitesi Eğitim Fakültesi Özel Eğitim Bölümü Başkanı) ile beraber Amerika’ya yola çıkmış.

A.B.D’de Şikago’da sadece otizmli cocuklara eğitim veren Soaring Eagle Academy ile ortak çalışma anlaşması yapmış. Kısa süre önce hayata geçen Ege Özel Çocuklar Eğitim Merkezi ile örgün eğitimde okuma şansı bulamayan çocukları hayata hazırlamayı ve yakın zamanda merkezi sadece onlara özel bir okula çevirmeye amaçlayan Rabia Tekince maddi yetersizlikler yüzünden eğitim alamayan çoçuklar için de dostlarıyla bir araya gelere bir dernek kurmuş.Biz de bu güzel projeyi hem yakından görmek hem de çalışmaları birinci ağızdan dinlemek için okulun kurucusu, Ege Otizmliler Derneği Yönetim Kurulu Başkanı Rabia Tekince ve  derneğin yönetim kurulu üyeleriyle bir araya geldik…

Rabia Hanım, okulunuzun  ve derneğinizin hikayesini dinleyebilir miyiz?
Okululumz Ege Özel Çocuklar Eğitim Merkezi yaklaşık 2 ay önce kuruldu. Ege Otizmlilier Derneği ise yaklaşık 10 gün önce hayata geçti. Okulun kurucusu, aynı zamanda derneğin yönetim kurulu başkanıyım. Her şey henüz çok taze. Ancak her gün güçlenerek yolumuza devam edeceğiz.
Bu okulu oğlum sebebiyle kurdum. Henüz 23 aylıkken otizm teşhisi konan, 5,5 yaşında bir oğlum var. Şimdi anaokuluna  gidiyor. Ancak bu yaşa gelene kadar çok sancılı zamanlar geçirdik. Pek çok farklı okula ve hastaneye başvuru yaptık. Kimi zaman yanlış kimi zaman doğru öneriler aldık. Maddi ve manevi olarak çok yıprandık bu yolda. Ardından Amerika’daki bir okula gittik ve bu okulun çok faydasını gördük. Oğlum şu anda normal hayatına devam edebiliyor. Durum böyle olunca ‘neden diğer çocuklar da böyle bir imkandan yararlanmasın’ diye düşündük ve bu okulu kurmaya karar verdik. Okulumuz otizmli çocukların herşeyi bir arada bulabileceği bir okul. İzmir’de hatta Türkiye’de böyle bir yok. Aynı durumu yaşayan bir anne olarak böyle bir okulun büyük eksikliğini gördüm.
Okulumuz Amerika Chicago’da Soaring Eagle Academy’nin Türkiye’deki uygulaması. Okululumuzdaki herşey profesyonel ve sistemimiz Amerika’daki okulla paralel işliyor. Hangi aktivitelerde nasıl yol izleyeceğimiz hakkında ekip üyelerimiz Amerika’da eğitim aldı. Eğitimlerimiz aynı zamanda burada da sürüyor. Tüm eğitim odalarımızda kamera var. Amerika’daki akademi eğitimlerimizi sürekli izliyor, eğitimleri takip edebiliyor ve o öğrencilerin programlarının doğru olup olmadığını, değiştirilmesi gerekenleri belirleyebiliyor. Her hafta internet üzerinden eğitimlerimiz hakkında toplantı yapıyor ve buna göre kendimize bir yön çiziyoruz. Bahsettiğim okul bir eyalet okulu aslında…Biz Amerika’daki bir devlet okulunu buraya getirdik. Bu okulla işbirliği halinde çalışıyoruz. Bu akademi Türkiye’deki otizmli çocukların yapılarını ve bu çocuklar üzerinde nasıl bir eğitim uygulanması gerektiği konusunda yardımcı olabilmek için bizimle birlikte çalışıyor.

Dernek olarak amacımız ise maddi İzmir’de imkansızlıklar yüzünden eğ
itim alamayan otizmli çocuklara yardımda bulunmak. Sayının bir hayli fazla olduğunu görünce böyle bir dernek kurma ihtiyacı duyduk.  Çocukların maddi yetersizlikler yüzünden eğitim alamaması gibi bir durumu kabul edemedim… Sağolsunlar dernekteki arkadaşlarım yalnız bırakmadılar beni. Derneğimiz 7 kişiden
oluşuyor. Dediğim gibi ben yönetim kurulu başkanıyım. Sevgili Banu Işıl Koç  ve Sezin Sivri yönetim kurulu başkan yardımcıları. Pelin İspir,  Ayşe Arun Ciner, Osman Bilgin, Müge Ural ise yönetim kurulu üyelerimiz. Derneğimizin ilk etkinliği  21 Ocak’ta Swiss  Otel’de gerçekleşecek. “ İstanbul- İzmir El Ele” isimli etkinliği İstanbullu ve İzmirli iş adamlarının yanı sıra büyük firmalar destekleyecek. İzmir’de okumayan otistik çocuk kalmaması için düzenlediğimiz gecede Sıla bir konser verecek.

Kaç kişilik bir ekipsiniz?
Şu an 12 kişilik bir ekibiz. Okulumuzda 100 kişilik  bir kapasitemiz, 51 öğrencimiz  var. Hedefimiz gelecek yıl birinci sınıftan lise sona kadar öğrenci mezun edecek bir okul haline gelmek. Böyle bir okul çok önemli bir eksiği giderecek.
Okulumuzda 20 aylıktan 14 yaşa kadar  çocuk okutabiliyoruz. Bilinenin aksine Otizm, erken yaşta teşhisi konduğunda ortadan kaldırılabilir. Eğitim alan çocuklar günlük ihtiyaçlarını karşılayabilir. Ailelerin en büyük mutluluğu çocuklarının başlarını çaresine bakabilecek duruma gelmesi oluyor.  Biz de bunu sağlamaya çalışıyoruz.

Nasıl bir eğitim programınız var?
Özel Ege Özel Çocuklar Eğitim Merkezi çocuk gelişimine bütünsel olarak bakmayı hedefleyen her çocuğa kendine özgü alternatif öğrenme yöntemleri sunmayı amaçlayan bir merkez olarak kurulmuştur.
Tüm çocuklara ruhsal, sosyal, eğitsel, iletişimsel ve fiziksel açıdan bir bütün olarak değerlendirmektedir. ‘Çocuklar etkileşim ve ilişkiler ile öğrenir’ felsefesinden yola çıkarak, eğitimde iletişim ve deneyimlemenin altını çizen bir yöntem olan DIR/Floortime yöntemi temelinde çocuğuklanır gereksinimine göre dil ve konuşma terapisi, ergoterapi, özel eğitim, ruh sağlığı, fiziksel aktiviteler, sanatsal aktiviteler planlıyoruz.

Bazı çocuklarımız tüm gün bizle kalıyor. Ayrıca bizim okulumuz  dışında kreşe giden çocuklar da var. Okul olarak aynı zamanda aile desteği de sunuyoruz. Psikologlarımız  aileleri evlerinde ziyaret ediyor, otizmli bir çocuğa nasıl yaklaşılması gerektiğini anlatıyor. Tabii ki öğretmenlerin de bilinçli olması gerekiyor. Biz hayatın tüm aşamasında ailelerimize yardımcı olmaya çalışıyoruz. Çocukarı için her şeyin en iyisini isteyen ailelere verebileceklerimizin en fazlasını vermek istiyoruz. Çünkü insan böyle bir şey başına gelene kadar hiç bir şey bilmiyor. Ben de oğluma böyle bir teşhis konanan kadar otizmin ne demek olduğunu bilmiyordum. Hayatın içinde olan ancak bize yansımamış pek çok zorluğun olduğunu o zaman anladım. Bu durum yüzünden yıkılan, parçalanan pek çok ailenin olduğunu, insanların utandıkları için çocuklarını gizlediğini, çevrelerine yalan söylediğini işin içine girince farkettim. Sırada bekleyen pek çok projemiz var. Özellikle çocuklara özel oyun ve eğitim projeleri geliştirip Avrupa Birliği’ne sunmak istiyoruz. Özel spor aktivitelerini geliştirip, tüm dünyaya yayıp, okulumuzun ve Türkiye’nin ismini bu alanda dünyaya duyurmak istiyoruz. Büyük hedeflerimize çok büyük ama adım adım ulaşacağız.

 Çocuklara nasıl ulaşmayı düşünüyorsunuz?
Aslında aileler bize ulaşıyor desek yanlış olmaz. İnternetten ve sosyal medyadan bize ulaşıyorlar. Antep’ten, Trabzon’dan ve Urfa’dan bile bizimle iletişime geçen insanlar oldu. Fakat bizim belli bir burs kapasitemiz var. Şu anda yüzde  17 oranında burs veriyoruz. Sırada bekleyen pek çok öğrenci var. Bu yüzden bu işe gönlümüzü koyarak büyük kitlelere ulaşmak için çok çalışmalıyız.